Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
ΧΑΡΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΧΟΥΜΕ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ
ΓΕΛΑΜΕ, ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΜΕ!!!
Τρίτη 23 Μαρτίου 2021
«Ας κρατήσουν οι χοροί» - Tο βιντεοκλίπ της επετείου των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021
Επιλογή 3-Θέματα που αφορούν την Οικογένεια, Παιδιά και Εφήβους
Κωνσταντίνος Κοντοάγγελος, Ψυχίατρος επί θητεία, PhD, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, ΕΚΠΑ
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021
Η ψυχολόγος μας κ. Εύη Ταρσή φροντίζει για την ψυχική μας υγεία και μας ενημερώνει:
COVID-19 ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΠΑΙΔΙΩΝ
Τα περιοριστικά μέτρα του COVID-19 έχουν αλλάξει την ζωή όλων εδώ και έναν χρόνο.
Τα μέτρα προφύλαξης για τον COVID-19, η έλλειψη κοινωνικών επαφών, οι αλλαγές στην ζωή του σχολείου, ο φόβος της ασθένειας, καθώς και διάφορες ψυχοπιεστικές συνθήκες στην οικογένεια άλλαξαν ριζικά και την ζωή των παιδιών προκαλώντας τους ιδιαίτερο άγχος. Στα μικρά παιδιά το άγχος δεν αναγνωρίζεται ως συναίσθημα όπως αναγνωρίζεται από τους ενήλικες, τα παιδιά αναγνωρίζουν το άγχος ως μία πηγή δυσφορίας που τους δημιουργεί δυσκολία σε πολλούς άλλους τομείς έτσι, μπορεί να εκδηλωθεί με αυξημένη ευερεθιστικότητα, κλάμα, γκρίνια, απόσυρση από ευχάριστες δραστηριότητες, έντονη προσκόλληση στους γονείς, διαταραχές στον ύπνο ή στην διατροφή. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όμως ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά τώρα αλλά και μακροπρόθεσμα;
Καταρχάς, προκειμένου ο γονιός να αντιληφθεί το άγχος του παιδιού και να το βοηθήσει θα πρέπει:
· να πλησιάσει με υπομονή και κατανόηση το παιδί και να συζητήσει μαζί του μεταφράζοντας τα λεγόμενά του. Μπορεί για παράδειγμα να ρωτήσει το παιδί τί είναι αυτό που το τρομάζει ή του δημιουργεί φόβο. Αν αισθανθεί από την απάντηση του παιδιού φόβο, ενόχληση, θυμό, αγωνία ίσως αυτά τα συναισθήματα είναι οι μεταφραστές του άγχους του. Ένας εναλλακτικός τρόπος ένα αντιληφθεί τα συναισθήματά του είναι να παρατηρήσει το παιχνίδι του παιδιού. Τί βάζει τις φιγούρες να κάνουν; Τί συζητούν; Πώς τις καθοδηγεί να συμπεριφέρονται; Όλα αυτά τα στοιχεία μπορεί να δίνουν στοιχεία για την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.
· Έπειτα, αφού ακούσει το παιδί ο γονιός θα πρέπει να μπει στην θέση του και να σκεφτεί ποια είναι τα όπλα του παιδιού για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης. Με δεδομένο ότι το παιδί δεν έχει προηγούμενη εμπειρία σε αντίστοιχες καταστάσεις του είναι δύσκολος ο χειρισμός αυτού του συναισθήματος.
· Τέλος, ο γονιός πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να μιλήσει στο παιδί για τις αλλαγές στην ζωή λόγω της πανδημίας, να του εξηγήσει την κατάσταση ψύχραιμα, απλουστευμένα χωρίς περιττές λεπτομέρειες και ανάλογα με την ηλικία του τονίζοντας πάντα ότι τα αρνητικά συναισθήματα που ίσως νιώθει είναι απόλυτα φυσιολογικά και ότι εκείνος είναι πάντα διαθέσιμος για κάθε του απορία.
Παράλληλα, είναι σημαντικό να γνωρίζει ο γονιός ότι το παιδί αναστατώνεται παρατηρώντας το άγχος του και αυτό το αντιλαμβάνεται από την έκφρασή του, από το ηχόχρωμα και την ένταση της φωνής του, συνεπώς, ο γονιός πρέπει να είναι ψύχραιμος μπροστά στο παιδί και να προσέχει τις συζητήσεις αλλά και την έντασή του μιας και το παιδί τον παρακολουθεί συνεχώς, ακόμα και σε στιγμές που δεν το περιμένει! Συνδυαστικά με τα παραπάνω, ο γονιός δεν πρέπει να ξεχνά ότι προκειμένου να φροντίζει αποτελεσματικά το παιδί πρέπει πρώτα να φροντίζει αποτελεσματικά τον εαυτό του, η διατήρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας του λοιπόν είναι σημαντική.
Επίσης, η στενή συνεργασία με το σχολείο είναι σημαντική για τη στήριξη των παιδιών. Οι γονείς θα πρέπει να είναι σε επικοινωνία με το σχολείο σε περίπτωση που το παιδί εκφράζει έντονα συναισθήματα στο σπίτι σε σχέση με το θέμα (φόβο, θυμό, έντονη ανησυχία) και να ενημερώνονται για αντίστοιχες αντιδράσεις/συμπεριφορές στο σχολείο.
Σε περίπτωση που κάποιο παιδί δεν παρακολουθεί μαθήματα στο σχολείο είναι απαραίτητη η τήρηση ρουτίνας και προγράμματος στο σπίτι. Η έλλειψη προγράμματος οδηγεί στην απορρύθμιση της συναισθηματικής κατάστασης του παιδιού. Επίσης, η διατήρηση επαφής με το σχολείο με εναλλακτικά μέσα είναι σημαντική για την ενίσχυση του αισθήματος του «ανήκειν».
Παρότι δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί έρευνες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της
καραντίνας λόγω του COVID-19 στην ψυχολογία των παιδιών, η κοινωνική απομόνωση, το άγχος και η μοναξιά μπορούν να επιδράσουν αρνητικά στην ψυχική υγεία σε βάθος χρόνου.
Αυτό όμως εξαρτάται από την αντιμετώπιση των γονέων. Όσο πιο ψύχραιμα και θετικά αντιμετωπίσουν την κατάσταση τώρα τόσο ηπιότερα θα είναι τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Επίσης, υποστηρίζεται ότι η υπερβολική χρήση τεχνολογίας (tablet, βιντεοπαιχνίδια κτλ) ίσως δημιουργεί το υπόβαθρο για ενδεχόμενο εθισμό στο διαδίκτυο και στα παιχνίδια. Είναι απαραίτητη λοιπόν η συναισθηματική αποφόρτιση των παιδιών μέσω δημιουργικών δραστηριοτήτων με τους γονείς μέσα ή έξω από το σπίτι τηρώντας πάντα τα απαραίτητα μέτρα.
Γενικά, η διαχείριση
της νέας πραγματικότητας είναι απαιτητική ταυτόχρονα όμως είναι απόλυτα εφικτή μέχρι
να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.